Encomiado pola súa técnica, a súa paleta de cores e a súa excepcional capacidade de comunicación, Luis Fernando Pérez é considerado un dos músicos máis extraordinarios da súa xeración e “O Renacemento do Piano Español” (Le Monde). Foi eloxiado de forma unánime pola crítica mundial e posúe numerosos premios como o Franz Liszt (Italia), Enrique Selectos (Barcelona), así como a Medalla Albéniz pola súa interpretación da Suite Iberia do compositor catalán, sobre a cal a Revista Gramophone escribiu ser un dos seus catro intérpretes míticos (Larrocha, Orozco, Sánchez e Pérez).
Luis Fernando Pérez tivo a oportunidade de traballar cos mellores mestres: Dimitri Bashkirov e Galina Egyazarova (Escola Superior de Música Raíña Sofía) Pierre-Laurent Aimard (Hochschüle für Musik Köln), Alicia de Larrocha e Carlota Garriga (Academia Marshall). Na Academia Marshall estuda a obra integral de Federico de Mompou coa súa viúva, Carmen Bravo, e especialízase na interpretación da música española obtendo o prestixioso máster que ofrece a academia. Ademais, recibiu leccións maxistrais de grandes artistas como Leon Fleisher, Andras Schiff, Bruno-Leonardo Gelber, Menahen Pressler, Fou Tsong e Gyorgy Sandor.
Colaborou, entre outras moitas orquestras, coa Orquestra Nacional de España, a Orquestra Filarmónica de Montecarlo, a Sinfonía Varsovia, a Orquestra de Cámara Franz Liszt, a Orquestra Filharmonia Baltycka, o Ensemble Kanazawa, a Real Filharmonía de Galicia, a Orquestra Sinfónica de Barcelona, a Orquestra Sinfónica de Bilbao, o Ensemble Nacional de París e a Orquestra Nacional de Brasil. Traballou xunto a directores da talla de Georges Tchitchinadze, Ros Marbá, Kazuki Yamada, Jesús López Cobos, Jean-Jacques Kantorow, Dimitri Liss, Paul Daniel, Rumon Gamba e Carlo Rizzi.
É convidado con asiduidade a festivais como A Roque D’Anthéron, o Festival Richter, o Festival Internacional de Granada, a Quincena Donostiarra, o Festival Internacional de Santander, o Musika-Música, A Folle Journée de Nantes, Varsovia, Xapón e Ekaterinburgo e o Festival Schleswig-Holstein. Ofreceu recitais por todo o globo en salas como o Carnegie Hall de Nova York, As Nacións Unidas, a Universidade de Nova York, o Auditorio Nacional de Madrid, o Auditori de Barcelona, o Palacio Euskalduna de Bilbao, a Sáelle Gaveau, a Filarmónica de Varsovia, o Müpa de Budapest, o Dom Musiki & Conservatorio Tchaikovsky de Moscova, a Filamónica de San Petersburgo e a Tokyo Opera City.
Realiza un extenso labor como músico de cámara ao colaborar frecuentemente cos cuartetos Enesco, Casals, Bela Bartok, Ardeo e Modigliani, os violinistas Gerard Caussé, Olivier Charlier e Leticia Moreno, a pianista Momo Kodama e o violonchelista Adolfo Gutiérrez Areas.
A pesar da súa mocidade, a súa discografía é moi extensa e recibiu múltiples encomios. É artista do selo francés Mirar. Todos os seus discos recibiron a mención de “Disco Excepcional” da Revista Scherzo. O seu “Iberia” outorgoulle a Medalla Albéniz.
Considerada “A cuarta Iberia mítica” pola Revista Grammophone (Alicia de Larrocha, Esteban Sánchez, Rafael Orozco), acaba de ser reeditada no selo Mirar. Os seus Goyescas de Granados recibiron o Diapasón de Ouro e o Choc do ano da Revista Classica. O seu último disco, dedicado á música do compositor español Federico Mompou foi tamén galardoado co FFF de Télérama, Diapasón 5 estrelas e Disco Excepcional da Revista Scherzo. O seu último traballo dedicado a Rachmaninov, é tamén Disco excepcional da Revista Scherzo. No outono de 2024 saíu á luz o seu novo traballo discográfico, un disco dedicado aos seus encores favoritos, sempre no selo Mirar.
Xunto á súa frenética actividade concertística, desenvolve unha intensa dedicación ao ensino no Centro Superior Katarina Gurska (Madrid) e a Academia Marshall (Barcelona), seguindo o ronsel da súa profesora Alicia de Larrocha. Ademais é Guest Professor na Universidade de Senzoku (Tokyo).
Iberia
